Hva er det som spiser meg om natten lea ožžon namahussan romibuid beallái čáppa musikálalaš luovos­mánná maid KLISH ja Erling Ramskjell (ovddeš Æ) leaba buktán máilbmái vaikko leaba bajás gessojuvvon viehka molssodeaddji birrasiin main dattege ii váilon ráhkisvuohta. Čuojahanjoavku lea dál studios, ja sii illudit dego mánážat dahje másohis rávesolbmot ja vuorddašit dasságo besset iežaset ođđa ja stuoribuš hutkagiiguin árvvoštallanvuođđun čađahit vuosttamuš čájáhusa Riddu-festivála gussiide. Sihke Klish ja Ramskjell leaba iežaska arvat almmuhemiiguin, konsearttaiguin ja prošeavttaiguin huksen alcceseaskka nana dohkkehusa.

«Ramskjell ja Masternes láibuba iežaska unna šáŋgara. Jos sudno lávlagat leat čáhcii ja hiphop jáffut, de rocka lea jeasta mii bajida musihka dan viidodaga olggobeallai mas dábálaš musihkka lea ... Boađus lea dan mađe geasuheaddji ahte olmmoš ferte sudno musihka guldalit ohpit ođđasit.»

Helge Skog, ITromsø.